زندگی به سبک طلبگی

آخوند  در اصطلاح به نوعی شخص روحانی بخصوص در ایران و کشورهای اطراف همانند آذربایجان و روسیه، و افغانستان و غیره گفته می‌شده است.

کاربرد این واژه ؛

این واژه بطور رسمی امروزه کمتر کاربرد دارد، و توسط واژه? «روحانیان» در ادبیّات متداول ایران جایگزین گردیده است. اما در قدیم‌الایام، واژه آخوند بطور رایج بعنوان استاد مذهبی امثال مکتب‌خانه بکار می‌رفت. در روسیه و سیبری، استفاده از این لقب در متون اوایل قرن هفدهم به بعد دیده می‌شود.

به جز از پیشه، از کلمه آخوند گاهی بعنوان قسمتی از نام یا لقب اشخاص نیز بکار برده می‌شده‌است، همانند محمد آخوند گرگانی، آخوند خراسانی، محمد آخوند و غیره.

واژه‌ای متداول در ایران، به معنی دانشمند، پیشوای دینی و معلم علوم شرعیه، و گویند : از عهد تیموریان در این کشور رایج شده مأخذ و منشأ اشتقاق این کلمه به وضوح روشن نیست :مرحوم دهخدا احتمال داده که مخفف آغا و خوند "به معنی خداوندگار" باشد، مانندمیرخواند و خواندمیر بعضی آن را تحریفی از آرخون یا آرگون یونانی که در آنجاعنوان روحانیان مسیحی است دانسته‌اند برخی آن را مرکب از آ "مخفف آقا" و خواند "فعل خواندن" پنداشته‌اند.

در نظام عالمان شیعه با عناوینی هم چون ثقة الاسلام، حجة الاسلام، آیت الله، آیت الله العظمی مواجه هستیم